Akihabara en welkomstfeest

Gegroet menschen,

Bij deze weer eens een nieuw verslag, wat toch wel weer eens tijd werd. Anderhalve week geleden ben ik inderdaad zoals aangekondigd naar Akihabara gegaan en heb ik nu de tweede stageweek alweer achter de rug. Daarnaast was er afgelopen weekend een welkomstfeest wat ook heel leuk was.

Ik bedacht me sinds het laatste bericht trouwens dat waarschijnlijk niet iedereen die dit leest, weet wat anime of cosplay is. Zodoende eerst een hele korte les om jullie bekend te laten geraken met deze termen. Anime is in principe een tekenfilm, maar dan met een typisch Japanse tekenstijl (kleurrijk en vaak hebben de personages grote ogen en kapsels die je zeker niet regelmatig tegenkomt in Japan) en met vrij typerende onderwerpen. Omdat er in Japan eigenlijk geen onderscheid wordt gemaakt tussen volwassenen en kinderen als het op anime aankomt, zijn de thema’s vaak een mengeling tussen kinderlijk en soms zelfs licht erotische humor. Uiteraard zijn niet alle anime zo en er zijn ook serieuzere thema’s en zo zijn er bijvoorbeeld drama anime series of fantasy. Cosplay is het dragen van kostuums en andere accesoires om bepaalde personages (mogelijk bekend uit anime) uit te beelden. De kostuums zijn vaak zelf gemaakt en zijn erg gedetailleerd. Eigenlijk word over de hele wereld wel aan cosplay gedaan, maar in Azië en specifieker in Japan heeft cosplay ook invloed op de straatmode en de popcultuur. Tot slot wil ik ook manga nog even toelichten. Dit zijn stripverhalen, die regelmatig ook de basis vormen voor anime. Manga en anime hebben een vergelijkbare tekenstijl en ook de thema’s komen overeen. In Japan worden manga gezien als een kunstvorm en niet zozeer als ‘maar’ een stripverhaal.

Na deze korte achtergrond dan nu maar eens terug naar Akihabara. Het gebied rondom het station Akihabara en vooral de straat ‘Chuo Dori’ bevat een gigantische hoeveelheid electronica en manga/anime winkels. Vanaf het metrostation ben ik direct richting de Chuo Dori gelopen en bij de aankomst heb ik gelijk wat foto’s gemaakt van de gebouwen daar. In de Chuo Dori was het weer vrij druk, net als de laatste keer dat ik bij Harajuku in een winkelstraat was. Het mooie hier, was dat de straat afgesloten was voor auto’s en je gewoon op straat kon lopen (zesbaans). Ik heb hier zelf echter maar weinig gebruik van gemaakt, omdat ik eigenlijk constant winkels in en uit ben gelopen aan 1 kant van de straat. De eerste winkel die ik in ben gegaan was een manga en animewinkel van 6 verdiepingen (zie foto’s). Naast de strips en DVD’s kon je hier ook figuren vinden die hier bij horen. Jammer genoeg waren sommige van deze figuren wel heel erg duur. De goedkopere kostten alsnog 3000 tot 4000 yen (30 tot 40 euro) en de luxere, grotere exemplaren heb ik voor 50.000 yen in de vitrines zien staan. Toen ik de manga/anime winkel uitliep zag ik daarnaast trouwens een erg interessant gebouw.... ‘Maidreamin’ heet het bedrijf daar (zie de foto’s). Ik vroeg me toch wel heel erg af wat dit voor moest stellen. Net heb ik het toch maar eens nagezocht, maar het blijkt een vrij onschuldig café te zijn, waar de serveersters er gewoon schattig bijlopen. Het blijkt dat er zelfs veel familiefeestjes georganiseerd worden.

Na de manga/anime winkel kwam het volgende hoogtepunt: een speelhal. Heel erg grappig om te zien hoe hordes Japanners zich in zo’n gebouw proppen om spelletjes te spelen (het zijn echt kleine gebouwen waar veel zooi in staat....ikzelf kon me er nauwelijks omdraaien af en toe). Ik heb even bij de kasten met grijparmen gestaan en ik verbaaste me over de spullen die je kon krijgen. Normaliter is dit goedkope prut, maar bij de foto’s heb ik bijvoorbeeld een kast staan waar je actiefiguren kon krijgen die in de winkel zeker 3000 yen kosten als het niet al meer is. Uiteraard is het haast onmogelijk om deze figuren ook echt te pakken te krijgen, maar het idee is leuk. In de speelhal heb ik ook nog een kort filmpje gemaakt van spelletjes spelende mensen. Helaas is het geluid niet al te goed, waardoor je niet hoort wat een debiele hoeveelheid spellen je doorelkaar hoort. Dit bleek achteraf trouwens normaal te zijn in bijna elke winkel daar, om heel veel muziek doorelkaar te spelen in dezelfde ruimte. Ik kan trouwens niet meer dan 2 filmpjes op deze blog zetten, dus vanaf nu zet ik m’n filmpjes op youtube en plaats ik hier wel een link. Voor het speelhalfilmpje is dit de URL:
http://www.youtube.com/watch?v=xYz03xky8bg

Na de speelhal ben ik een typische actiefigurenwinkel ingelopen. Deze had ook al 6 verdiepingen en had zelfs Disneyfiguren zoals op de foto’s te zien is. Ook hier weer gigantische expemplaren van 50000 yen. Veel van de figuren kende ik wel van anime die ik in Nederland heb gezien, wat ik eigenlijk best raar vond omdat ik vooral best oude anime heb gekeken. Waarschijnlijk zijn er nog steeds manga van? In ieder geval, na het bezoek aan de figurenwinkel heb ik nog een hoop electronicawinkels, andere manga/anime winkels en actiefigurenwinkels bezocht en ik moet eerlijk zeggen dat het allemaal interessant is, maar dat het ook veel van hetzelfde is. Voor een middagje vermaak is het best leuk, maar ik zou er niet meerdere dagen kunnen doorbrengen (wat ik in Harajuku wel had gekund). Ik denk dat Akihabara wel heel handig is als je iets specifieks zoekt, zoals bijvoorbeel deen bepaalde anime, want er is zo veel te krijgen dat ze alles wat je zoekt ook wel moeten hebben.

Wat trouwens nog wel grappig was. Omdat ik dus geen Kanji (Japanse tekens) kan lezen ben ik toch wel zeker 10 keer de 18+ afdeling van de manga/anime winkels ingelopen. Veel winkels hebben een hele verdieping toegewijd aan ‘hentai’, erotische anime series. Blijkbaar houden Japanners van vrouwen met buitengewone proporties laat ik maar zeggen. Uiteraard heb ik hier geen foto’s van gemaakt, dit leek me nogal raar, vooral gezien er op elke verdieping één of meerdere verkopers rondlopen. Waar ik ook geen foto’s van heb kunnen maken, zijn cosplayers. Dit was wel heel erg teleurstellend. Ik heb er wel een paar gezien, maar deze wilden toch liever niet op de foto, ook niet nadat ik hun outfits de hemel in geprezen heb. Misschien overdrijf ik nogal, maar ik was wel complimenteus.

Als afsluiter ben ik nog een warenhuis in gegaan. De helft van de verdiepingen waren helaas dicht vanwege een verbouwing, maar ik heb nog wel wat leuke souveniers kunnen kopen. De zwaardencollectie heb ik voor een deel op de foto gezet. Voor de winkel stond trouwens Darth Vader me op te wachten. Ik snap nog steeds niet wat die daar deed, maar hij is op de foto gekomen. Ook een jongedame in kimono vond het niet erg dat ik haar wilde vastleggen, dus die is ook te bezichtigen onder dit verslag. Uiteindelijke indruk van Akihabara: heel erg veel spullen, heel erg kleine en drukke winkels, heel erg kleurrijk en vooral heel leuk om een keer te hebben gezien! Ik denk dat ik ook hier nog een keer naartoe ga, maar dan voor nog wat souveniers en misschien een bezoek aan het Gundamcafé, wat totaal gewijd is aan de animeserie ‘Gundam’.

Naast touristische activiteiten heb ik natuurlijk ook wetenschappelijke activiteiten moeten uitvoeren (en uiteraard willen uitvoeren). De afgelopen week was toch wel heel erg druk. Ik heb 3 avonden moeten doorwerken tot later dan 21:30, wat toch wel best lang is als je om 10:00 begint. Een deel van de experimenten was ook nogal saai omdat het vooral wachten en kijken inhield. Gelukkig was een ander deel wel interessant en kwam daar ook wel een beetje chemie bij kijken. Naast het werk op het lab moest er ook iets aan het verslag van de stage gedaan worden, waarvan ik eerlijk moet zeggen dat dit nu een beetje op een laag pitje staat. Artikelen lezen voor het verslag heb ik wel gedaan. Naast het verslag moet er binnenkort ook een presentatie komen over mezelf/Nederland en over het onderzoek wat ik ga uitvoeren bij het instituut. Heel erg interessant, gezien er ongeveer 100 Japanners gaan zijn en daarvan een groot deel niet zo goed Engels kan. Hopen dus dat ze m’n verhaal begrijpen. Ik zal wel proberen uit te leggen dat m’n Japans niet al te best is, in het Japans. Dat vinden ze misschien wel leuk. Vrijdag kon ik eindelijk eens alleen op het lab bezig. Dat was wel even een soort van ontspanning. Eindelijk ook de kans gehad om de methanol op m’n bril te misbruiken, nu is die weer schoon. Weet niet zeker of ze het erg vinden als ik labspullen voor m’n eigen gebruik, maar ik ga er voor de zekerheid maar gewoon vanuit.

Naast hard werken is er gelukkig ook nog tijd voor echte ontspanning, die zelfs nog een beetje werkgerelateerd is. Afgelopen weekend (eigenlijk wou ik toen deze blog al klaar hebben) was er namelijk een welkomstfeestje. Dit zou oorspronkelijk ’s avonds van 7 tot 9 zijn, maar het werd iets later voor mij. Heel iets maar hoor. We begonnen bij een ‘all you can eat and drink’ restaurant (ik moet toegeven dat ik de Japanse naam daarvoor even vergeten ben), waar het bier en de sake al rijkelijk vloeiden. Daarnaast goed wat te eten, wat de alcoholconsumptie hoog hield. Tot m’n verbazing konden m’n Japanse metgezellen nog best wel wat drinken. Na 2 uur was het inderdaad afgelopen met alles wat je kunt eten en drinken en is er nog een leuke foto gemaakt, welke ik ook aan deze blog heb toegevoegd. Hierna had ik eerst het idee dat het afgelopen was, maar de organisatrice van de avond vroeg of ik nog meer wou drinken. Dat vond ik eigenlijk helemaal geen ongezellig plan en zodoende was het op naar de ‘all you drink’ kroeg. Hier vonden mensen dat ik ‘strong for alcohol’ was en mocht ik zodoende 2 biertjes tegelijk hebben. Gelukkig hoefde ik deze niet in recordtempo naar binnen te werken. Ook hier zijn weer foto’s van gemaakt, maar deze heb ik zelf ook jammer genoeg nog niet te zien. Waar ik zelf nog een foto van had willen maken was de toilet in de kroeg. Deze was blijkbaar een beetje lek waardoor een grote plas water omheen lag (het stonk niet naar urine). Daarnaast moesten je schoenen uit in de kroeg en moest je op slippers naar de wc....je snapt waar ik heen wil. Gelukkig waren het wel hoge slippers, waardoor je voeten nog wel droog bleven.

Na een paar uur bij de kroeg, kwam er een kameraad van een studiegenoot binnen, die een Europeaan blijkbaar heel erg interessant vond. Na een tijdje met ‘m te hebben gesproken en z’n vrienden te ontmoeten heeft die me overgehaald om met ‘m wat meer van de stad te bekijken. We zijn vervolgens wezen bowlen, naar de Irish Pub gegaan en hebben daar de Tour de France gekeken. Daarna was het weer op naar de ‘all you can drink’ kroeg waar nog steeds vrienden van de studiegenootkameraad waren. Daar hebben we ook nog een tijdje met die vrienden zitten praten (waarvan de helft trouwens op de grond lag te slapen) en om 5 uur werden we toch wel heel erg vriendelijk verzocht te vertrekken door het personeel. We waren ondertussen ook nog bijna de enige personen daar en de eerste trein zou over een half uurtje alweer vertrekken, dus een goed moment om naar huis te gaan. Om 6 uur ben ik uiteindelijk thuis gekomen. Was echt een supergezellige avond en waarschijnlijk gaan we over een paar weken weer. Door het feest ben ik trouwens niet opnieuw naar een park of tempel gegaan. Uitslapen op zondag was toch wel even nodig.

Ondertussen is de nieuwe werkweek alweer begonnen. Tot nu toe nog niet over moeten werken en ook alleen nog maar interessante experimenten uitgevoerd. Op het kantoor was op maandag iedereen bezig met facebook, om elkaars adressen te bemachtigen eventueel foto’s te delen. Daardoor was maandag ook niet een hele productieve dag. Wel heb ik een mooie tekening voor het verslag gemaakt, is de presentatie bijna af en heb ik een experiment uitgevoerd, dat is ook al wat.
Vandaag was er nog een interessant leermoment. Ik had al ergens gelezen dat er blijkbaar geen technisch personeel op onderzoeksgroepen in Japan rondloopt. Dit leek me nogal sterk, maar toen ik vandaag de vriesdroger wilde gebruiken zijn we met 4 studenten, één PhD en een professor bezig geweest om deze weer aan de gang te krijgen. Er bleek water in de vacuumpomp te zitten, maar dit kregen we er uiteindelijk niet uit. Daarom is er toch maar naar het bedrijf dat de pomp maakt gebeld. Ik vond het toch wel frapant, in Nederland was er meteen een techneut bijgehaald die op elke vakgroep rondloopt of gedeeld wordt door meerdere vakgroepen. Aan de andere kant vond ik het ook wel leuk om met die pomp te prutsen, misschien leer ik daardoor nog's wat van vacuumpompen....

Wat het komende weekend betreft ben ik me nog niet zeker. In m’n flat word ook een feest gehouden omdat ik en een Frans meisje nieuw zijn. Waarschijnlijk wordt dat niet zo laat als het vorige feest, dus misschien is er zondag nog wel tijd voor het keizerlijke paleis of een bezoek aan een paar tempels in een traditioneler deel van Tokio. Of het iets geworden is en wat lezen jullie dan de volgende keer.

Groetjes,
Mike

P.S. Oma Geven succes met de oogoperatie! Komt vast goed, maar ik zal duimen.
En: Spanje is kampioen geworden hoorde ik. Jammer Udo, misschien bij de wereldbeker weer ;-)